Daar ben ik weer & daar ga ik weer

Lieve vrienden & familie,

Zoals jullie allemaal inmiddels wel weten ben ik vanaf aanstaande zondag gedurende drie weken niet op de Nederlandse bodem te vinden, maar zit ik aan de andere kant van de wereld, in Thailand om precies te zijn.

Maar eerst wil ik jullie even wat anders laten weten. Na 14 juli vorig jaar, waar Nils en ik jubileum hadden maar helaas niet samen konden zijn, kon dat dit jaar wel. Samen hebben we onze verjaardag gevierd in Parijs, de stad der liefde. En romantisch was het zeker. Voor Nils was het de eerste keer dat hij deze stad zag en ik heb genoten van zijn verbaasde blik en zijn twinkelende oogjes, steeds als hij iets voor de eerste keer zag (Eiffeltoren, Arc de Triomph, etc.). Maar ook voor mij was het een hele nieuwe dimensie om Parijs eens van de andere kant te zien, daar waar ik naar de Eiffeltoren toe zou rennen, wou Nils liever de militaire school e.d. zien ☺.

Na dit super weekend ben ik nu nog een weekje thuis en ben ik vanaf komende week weg. Er moet nog hier en daar wel iets gebeuren maar ik heb er zeker zin in.

Voor sommige van jullie zou het misschien makkelijker zijn als ik deze reis met een vriendin of met Nils zou hebben gemaakt, maar ik maak hem samen met Indy.
Om misverstanden en dergelijke te voorkomen heb ik daarom besloten om nu een kleine uitleg te geven over mijn ‘band’ met deze goede vriend, wat de bedoeling is en waarom jullie je allemaal vooral GEEN zorgen hoeven te maken!

Indy is een jongen die gelijk met mij op het sophianum heeft gezeten en die ik goed heb leren kennen tijdens MEP-Limburg 2011. Sinds deze conferentie hebben Indy en ik een goede band, waarin ik Indy zie als een goede vriend zoals ik goede vriendinnen heb. Niets meer, niets minder.

Het besluit om deze reis te maken is dit voorjaar genomen. De knoop is pas doorgehakt na goed overleg met Nils, die ziet hoe graag ik dit wil en mij deze ervaring heel erg gunt.
Hier ben ik Nils heel erg dankbaar voor.
Dit wil niet zeggen dat het voor Nils en mij het de komende drie weken altijd even makkelijk zal zijn – maar als het aan mij ligt veranderd deze reis helemaal niets. Ik ben gek op Nils en door deze reis zal naar mijn mening onze relatie alleen maar sterker worden.

Als ik volgende week met mijn rugzakje aankom in Thailand zal ik om te beginnen de stad Bangkok zien. Wat daarna precies de bedoeling is, weet ik / weten we nog niet zeker. Dat we waarschijnlijk richting het zuiden gaan is wel zeker. In het zuiden zullen we sowieso een aantal van de grotere eilanden bezoeken. Maar een van de dingen die ik echt hoop mee te maken, is dat ik op een olifant mag rijden. Hier kijk ik echt ontzettend naar uit. Verder ga ik er van uit dat ik in Bangkok het koninklijk paleis mag zien, weet ik dat er in de tijd dat ik daar ben full-moon is (dat schijnbaar heel erg sjiek is daar), zijn er heeel veel tempels die ik kan bezichtigen, en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan. Maar dit alles krijgen jullie in de loop van de komende paar weken via deze website allemaal te lezen.

De komende drie weken zullen mijn gedachten ook naar opa uit gaan, die bij mijn vertrek bezig is met bestraling en chemo, wat het toch moeilijk maakt om dan weg te gaan. Maar mama heeft mij gisteren gerust gesteld door me te vertellen dat wanneer opa klaar is met deze bestraling en chemo (26 juli) hij weer langzaam een beetje de oude zal worden. Dit stelt mij heel erg gerust. Dus opa en oma, ook al ben ik er niet de komende drie weken, ik denk aan jullie en heel veel sterkte!
Ook aan Moni zal ik denken en duimen dat alles goed komt.

Ik hoop dat jullie weer, net zoals vorig jaar, mijn verhaaltjes zullen blijven lezen en zullen blijven reageren (: !

Goede nacht allemaal,
Ik ga nog even met Nils knuffelen en lekker slapen, want om 8 uur morgenvroeg zitten we al in de auto, see u all in Bangkok (:

Liefs,

Demy