Day trip to Aveiro

Óla!

Vandaag is het 21 februari en dat betekent dat ik al twee weken in Portugal ben. Eerlijk gezegd heb ik dat besef nog niet helemaal. Van de ene kant voelt het alsof ik net hier ben en alles nog nieuw is en van de andere kant voelt het alsof ik al veel langer hier ben en begint alles heel erg gewoontjes te voelen. Hoe dan ook heb ik het ontzettend naar m’n zin hier en weet ik zeker dat ik me hier de komende maanden prima ga vermaken!
Tijdens mijn eerste twee weken in Portugal ben ik veel onderweg geweest in, en heb ik veel gezien van, Coimbra. Hoewel er nog genoeg te zien en ontdekken is in deze prachtige stad (eerlijk, iedere keer opnieuw word ik gelukkig als ik door de pittoreske straatjes van Coimbra loop. Iedere keer als het niet regent in ieder geval), heb ik vandaag een uitstapje gemaakt naar een stadje in de buurt van Coimbra, Aveiro. Dit tripje heb ik niet alleen gemaakt, maar met Chiara, Vicki, Rosa en Karla, 4 klasgenootjes van me.

Aveiro is de op een na populairste stad van Centro (centraal Portugal), ligt op zo'n 50 kilometer afstand van Coimbra en is makkelijk per trein te bereiken. De treinreis naar Aveiro duurt 55 minuten en kost ongeveer 4 euro (in Nederland red je 't met 4 euro net van Maastricht naar Valkenburg, kun je nagaan).

Om 12 uur vanmiddag kwamen we aan op het station van Aveiro. Dit station ligt, evenals het station van Coimbra overigens, een stukje uit het centrum van de stad. Na een goede 20 minuten lopen liepen we lang de Catedral de Aveiro het centrum van de stad in. Hier was duidelijk te merken dat voor veel Portugezen zondag nog steeds een rustdag is en buiten kerkbezoekers waren hier niet heel veel mensen te bekennen. Ook in de rest van het centrum bleef het rustig en bleken veel winkel en dergelijke gesloten te zijn. Vooral Vicki vond dit erg jammer, maar ik vond het eigenlijk wel leuk om op deze manier door de stad te slenteren. Zogezegd, zo gedaan hebben we een aantal uur door de stad geslenterd en een heleboel mooie gebouwen en (vooral) huizen gezien. Deze huizen waren allemaal even kleurrijk en vrolijk versierd. De een door felgekleurde verf, de ander door sierlijke tegeltjes (die inderdaad iets weg hadden van de tegeltjes waar je normaal badkamers mee versierd) en andere door prachtig sierwerk op de gevels. Na de nodige kilometers gelopen te hebben, begon onze honger op te spelen en zijn we op zoek gegaan naar een leuk lunch adresje. Dit bleek nog een hele klus, de gemiddelde prijzen liggen in Aveiro namelijk iets hoger dan in Coimbra en daar hadden wij niet zo’n zin in. Uiteindelijk hebben we een leuk (en goedkoop) tapas restaurantje gevonden op Praca 14 de Julho, in het oude gedeelte van het centrum, waar we lange tijd hebben zitten genieten van het zonnetje.

Na de lunch zijn we naar het uiteinde van de stad gelopen, waar we nog hebben kunnen genieten van een uitzicht over Ria de Aveiro, het meer dat grenst aan de stad. Hier bleek dat ze het principe van een stoep in Portugal nog niet helemaal begrepen. Dit is me in Coimbra al een aantal keer opgevallen en werd hier nogmaals bevestigd: overal in de stad stond aangegeven dat dit punt een must-see was, wat in mijn ogen betekent dat het vaker (door toeristen) bezocht wordt, de weg ernaartoe was echter een heuse hindernisbaan, in de gut, door de modder en door grasvelden moesten we onze weg zien te vinden. Bedenk hierbij nog een paar gekke automobilisten die veel te snel langsrijden en zo kon je er eigenlijk een aflevering van ter land, ter zee en in de lucht van maken.

Zoals sommigen van jullie wellicht weten, wordt Aveiro ook wel het Venetië van Portugal genoemd. Ik dacht dat Aveiro deze naam te danken had aan de grote hoeveelheden water die er in de stad te vinden zijn, dat viel echter wel mee, er loopt namelijk maar 1 kanaal door het centrum van de stad. Op dit kanaal zijn echter wel tientallen gondels te vinden en deze doen inderdaad denken aan de gondels die ook in Venetië te vinden zijn. Bij aankomst in Aveiro werden we aangesproken door een gondelier die aanbood ons via het water de stad te laten zien, deze hebben we gelukkig afgewezen, op de 45 minuten die zijn tour zou duren had hij ons namelijk 10 keer het kanaal kunnen op en af varen (althans, daar leek het achteraf op).

Rond 6 uur hebben we, helemaal kapot van al dat lopen, de trein naar Coimbra gepakt. In Coimbra aangekomen heb ik met Chiara nog een kopje koffie en pastel de nata genuttigd en was ik ontzettend blij toen ik eindelijk thuis was. Ik heb een mooie dag gehad in Aveiro, de stad was iets kleiner dan verwacht maar absoluut het bezoekje waard. Voor de komende weken heb ik behalve de nodige feestjes en dinertjes in Coimbra, onder anderen een weekendje naar Açores en, als het weer meezit, Porto op de planning staan. Natuurlijk moet ik ook gewoon naar school en moet ik eerlijk toegeven dat ik dat tot dusver helemaal niet erg vind (echt waar!). Voor nu ga ik nog even genieten van mijn zondag avond en wens ik jullie allemaal slaap lekker en tot snel!

Beijinhos,
Demy