La vie Bordelaise

Salut madames et monsieurs,

‘Un baguette et un chocolatine s’îl vous plait’, zo zijn de helft van mijn ochtenden in Bordeaux begonnen. Met petit-dejeuner, vers bij de bakker gehaald. Voordat dat feest kon beginnen was er echter eerst weer de ochtend na de helse busreis van Madrid naar Bordeaux. Ja, ik ga weer even klagen (nog twee wbjn’s en dan zijn jullie daar ook weer van af). De laatste 10 busuren van onze reis waren namelijk veel erger dan verwacht. De Spaanse films deden het helaas niet en de baby die meereisde vond het net zo’n feest als ik en maakte dit duidelijk kenbaar door ’n lekker potje te huilen. Dit potje huilen duurde ongeveer de helft van de busreis, tres bon. 10 Helse uren na ons vertrek in Madrid kwamen we om 05h30 eindelijk in Bordeaux aan waarnaar ons hier nog een reis van ongeveer ’n uur stond te wachten om bij Myriam te komen. Hier heeft zij ons voorzien van een ontbijtje en zijn we vervolgens alle drie binnen no time in slaap gevallen, heerlijk!

Helemaal fit hebben we na onze Franse siësta onze spullen weer bij elkaar geraapt en zijn naar het centrum van Bordeaux gereisd. Myriam woont op zo’n 30 minuten van het centrum van Bordeaux (met het openbaar vervoer) en mede daarom hadden Lissa en ik al eerder besloten accommodatie in het centrum te vinden. ’n Ex-klasgenootje van Lissa was gedurende deze week toevallig op vakantie en dus konden wij voor ’n appel en ’n ei gebruik maken van zijn kamer. Deze lag midden in het centrum, aan het water (ideaal voor het hardlopen) en op nog geen 2 minuten lopen van Bordeaux Fête le Vin. Dit wijnfeest hebben we het eerste weekend in Bordeaux 2 dagen bezocht en is eigenlijk bedoeld om inwoners en bezoekers van de stad de mogelijkheid te geven lokale wijnen te proeven en bediscussiëren. Moge duidelijk zijn dat wij daar waren voor dat eerste, die discussies hebben we achterwegen gelaten. Het concept is simpel, je betaald 20€ voor 11+2 proefglaasjes wijn en 1€ voor ’n wijnglas, er zijn vervolgens 11 stands van lokale wijnproducenten, waar je overal 5 cl wijn kunt proberen en uiteindelijk kun je de 2 extra glaasjes laten vullen met je favoriete wijn. Er zijn mensen die dit op 1 dag doen, wij hebben het echter over 2 dagen verspreid. Samen hebben Lissa en ik er onze missie van gemaakt om zo veel mogelijk wijn uit deze twee dagen te halen. ‘Mogen we misschien eerst eventjes proberen?’, ‘Ik denk dat pap deze wijn fantastisch vind, waar kan ik achteraf een fles kopen?’ etc. dit heeft ons helaas minder wijn dan gewenst, maar wel heel veel plezier opgeleverd.

Na een super begin van mijn verblijf in Bordeaux ben ik de vier dagen die volgde vooral bezig geweest met het verkennen van de stad (en haar omgeving). Al dan wel onder leiding van Lissa of Myriam of in m’n eentje (op m’n renschoenen). Het leuke aan Bordeaux was natuurlijk dat ik twee gidsen bij me had en ik daarnaast ook ruim de tijd had om overal lekker rustig rond te wandelen en alles te bekijken. Bordeaux doet qua uitstraling naar mijn inzien erg denken aan een groot Valkenburg. Niet alleen door de bouwstijl maar ook door de gezellige sfeer die overal hangt. Een gezellige sfeer die ik gedurende de dagen in Bordeaux meerdere malen heb mogen beleven. Behalve de stad zelf ben ik ook een hele dag bij Myriam thuis geweest, waar we een lange wandeling langs de vele wijngaarden bij haar in de buurt gemaakt hebben. Hier heb ik ontzettend van genoten, natuurlijk ook een beetje omdat het wijn is waar we over praten, maar vooral omdat het gewoon super mooie plaatjes opleverden.

Op vrijdag middag ben ik samen met Lissa, Myriam, Danni (beste vriend van Lissa) en Claira (vriendinnetje van Myriam) naar Dune du Pyla gereden. Deze enorme duin ligt op ongeveer 40 minuten rijden van Bordeaux. Volgens Wikipedia steekt deze duin momenteel 107 meter boven de zeespiegel uit. 107 waar we met z’n alle overheen moesten voordat we op het strand dat aan de andere kant van deze duin ligt, terechtkwamen. Onze weg richting het strand werden we tijdens deze beklimming geholpen door trappen en was het dus redelijk makkelijk om boven op de duin te komen. De weg terug was echter iets zwaarder, voor iedere 2 stappen die we maakten, zakten we er 1 terug naar beneden. Wel een goede work-out dus. Als afsluiter van deze dag aan het strand ben ik later die avond met Lissa, Danni en zijn vriend tapas gaan eten en sangria gaan drinken.

De dag erna was, ook al wisten jullie dat toen allemaal nog niet, de laatste dag van mijn reis. Deze dag begon dan ook met, alweer, koffers inpakken. Na alle reisjes die ik de afgelopen maanden gemaakt heb, kan ik mezelf inmiddels tot professionele pakker bekronen. Daar ik met 1 koffer, 1 rugzak en 2 tassen Coimbra heb verlaten, ben ik met 1 koffer en 1 rugzak naar huis gegaan. Geen idee hoe ik dat voor elkaar gekregen heb.
Later deze dag heb ik samen met Lissa een rondje door Bordeaux gelopen om de laatste inkopen te doen, diezelfde avond waren we namelijk uitgenodigd voor een BBQ bij Danni in de tuin en hiervoor moest nog het een en ander aan boodschappen gehaald worden. Ook kon ik natuurlijk niet helemaal met lege handen thuis aankomen en heb ik toen dus nog wat typisch gebak voor Ank, René en Nena gehaald. Rond 18h00 werden we bij Danni verwacht waar we nog ’n paar uur met ’n man of 5 in de keuken hebben gestaan om alles voor te bereiden. De rest van de avond hebben we met z’n alle en lekker op ons gemakje tot midden in de nacht zitten barbecueën terwijl ergens ver op de achtergrond de bloedstollende wedstrijd tussen Italië en Duitsland op stond. Heel gezellig is het natuurlijk niet om op zo’n avond voetbal te kijken en aangezien ik de enige leek die echt geïnteresseerd was in deze wedstrijd, had papa deze avond de taak mij via sms op de hoogte te houden. Deze taak heeft hij uiterst serieus genomen waardoor ik via sms precies kon lezen wat er wanneer gebeurde. Halverwege de penalty’s begon toch ook de rest van het gezelschap het spannend te vinden en dus hebben we uiteindelijk met z’n alle de overwinning van Duitsland gezien!

Na een korte nacht slaap ging zondag ochtend al vroeg de wekker, om 11 moest Lissa namelijk de tram hebben en moest ik in de bus naar het vliegveld zitten. Om onze laatste ochtend in Bordeaux te vieren zijn we vanuit bed, en in onze pyjama, direct doorgegaan naar de bakker om daar verse croissantjes te halen. Hier hebben we op ons balkonnetje en in het zonnetje van genoten waarna we alsnog vrij gehaast doei moesten zeggen. Gelukkig was dit echter maar voor ’n paar daagjes, Lissa kwam me namelijk diezelfde week nog opzoeken!

En dat was mijn avontuur in het buitenland. Hoewel ik na deze ochtend naar huis ben gegaan voelde het, mede door de leuke dagen die volgde na mijn thuiskomst, op deze zondag nog niet alsof mijn Erasmus ten einde was. Daarom houden jullie dan ook nog ’n wbjn van me te goed. Ik zal m’n best doen mijn volgende reisverslag ietsje sneller te schrijven dan deze…

À tout à l’heure!
Bisous, Demy

p.s. Bij de foto's van dit verslag ook 'n foto van een heerlijke kop koffie. En ik zeg heerlijk, dat wij hij namelijk ook, maar wat zijn we geschrokken: in Portugal kost 'n bakje koffie 0€70, in Bordeaux betaalde we 4€80 :o. Welkom in West Europa...