Queima & Lisboa

Hoi schatjes,

Zoals ik in mijn vorige reisverslag al aangaf, heb het de afgelopen weken druk gehad met tentamens en deadlines. Inmiddels zijn deze achter de rug en ben ik nu vooral druk bezig met het zoeken van een leuke & leerzame stage, het pakken & naar huis sturen van al mijn spullen (geloof me, drama) en beetje bij beetje afscheid nemen van steeds meer mensen die ik hier heb leren kennen (ook niet heel leuk natuurlijk). Die toetsen en deadlines overigens, inmiddels heb ik drie voldoendes terug, deze mij tot dusver 18 EC opleveren. Dit betekent dat ik in principe nog maar één vak (à 6 EC) hoef te halen om met voldoende credits naar huis te komen. Natuurlijk mag ik niet te vroeg juichen maar ik heb er wel vertrouwen in dat dit wel snor zit. Vandaag over 7 dagen vertrek ik samen met Lissa en Myriam uit Coimbra om vervolgens samen met hun gedurende 16 dagen langzaam terug naar huis te reizen, maar daarover dalijk meer!

Een aantal weken geleden, op donderdag 5 mei, begon in Coimbra het grootste studentenfeest van het jaar: Queima das Fitas. Quiema das Fitas is Portugees voor ‘verbranding van de vaandels’ en werd heel lang geleden voor het eerst georganiseerd door de studenten van Universidade de Coimbra. Dit traditionele studentenfeest wordt gevierd om het einde van het academische jaar te vieren, wel de week voor de tentamens dan (heel slim), en duurt maar liefst 8 dagen, een dag voor iedere faculteit van de universiteit. Gedurende deze week heeft Coimbra eigenlijk een beetje iets weg van een spookstad, overdag is het namelijk in de hele stad uitgestorven en zul je nergens een student tegen komen. Gedurende deze 8 dagen beginnen de dagen namelijk pas rond 16h00 en is het rond 08h00 bedtijd…

De eerste donderdag van Queima is anders dan de andere dagen, deze dag staat namelijk in het teken de inhuldiging van de eerstejaars studenten. Vanaf deze dag zijn ook zij volwaardig lid van die gekke studentenclub die allemaal Harry Potter capes dragen (deze capes mogen overigens over de duur van je bachelor nooit gewassen worden, de enige manier waarop deze capes ‘schoon’ gemaakt mogen worden is door ze in de regen buiten te hangen…). Anders dan de 7 dagen die volgen is deze avond vrij traditioneel & emotioneel. Deze avond, ook wel Serenata genoemd, vind plaats in Se Velha, het oude gedeelte van de stad. Op een inie minie pleintje verzamelen zich duizenden studenten, toeristen, familieleden en leraren om hier gedurende de avond studentenfado te luisteren terwijl de nieuwe studenten officieel ingehuldigd worden. Gedurende de Serenata was het op dit pleintje muisstil, heel erg druk en op 5 mei ontzettend nat (regen, heel veel regen). Na afloop van het traditionele deel van deze avond werd het feest voortgezet boven aan de monumentale trappen, bij het hoofdgebouw van UC.

Op vrijdag 6 mei begon Recinto, dat eigenlijk gezien kan worden als een groot festival. Gedurende 7 nachten worden in het park aan de overkant van de brug op 5 podia concerten gegeven, zangers, rappers, Fado, Tuna, DJ’s, niets is te gek. Het ‘festivalterrein’ van Recinto ligt op nog geen 5 minuten loopafstand van ons appartement en eigenlijk hadden wij live muziek & uitzicht op alle feesten. Dit was dan ook de reden dat ons appartement iedere avond voor de rest van deze week is gebruikt als verzamellocatie waar eerst ’n hapje & drankje genuttigd werd alvorens we met z’n alle richting het feest vertrokken. Zoals ik eerder al aangaf hebben we deze week allemaal een beetje in ’n omgekeerde wereld geleefd, het feesten begon rond 21h00 en duurde op z’n laatst tot 08h00, waarna iedereen tot ’n uur of 16h00 z’n bed in dook en 5 uur later weer bij ons op de stoep stond. Heel gezellig, maar wat zag iedereen er na deze week toch belabberd uit…

Op zondag 8 mei was het tijd voor het grootste hoogtepunt van Queima, Cortejo. Cortejo kan in mijn ogen een beetje gezien worden als een combinatie van een carnavalsoptocht en een concert van Rowwen Hèze plus gratis bier. Deze bierparade zou om zondag om 15h00 beginnen, natuurlijk zijn we nog steeds in Portugal en zijn ze hier niet zo stipt wat betreft de tijd waardoor het uiteindelijk ruim 16h00 was voordat het feest echt kon beginnen. In de stromende regen stond ik met een grote groep mensen te wachten op de douche aan bier die ons te wachten stond. De regen zorgde in het begin even voor een ietwat sombere sfeer maar op het moment dat het zonnetje eindelijk doorbrak was de vreugde aan alles en iedereen te voelen, de eerste zonnestralen gingen dan ook gepaard met een luid gejuich. Cortejo is een parade die bestaat uit tientallen wagens, veelal versierd met papier maché (ja dat was mooi na de regen van eerder die dag) met bovenop die wagens alle studenten die eerder die week tijdens Serenata officieel ingehuldigd waren. Deze nieuwe studenten beginnen deze dag met zichzelf helemaal lam zuipen en gedurende de parade gaan ze hier vrolijk mee door terwijl ze blikken bier uitdelen en er hier en daar eentje van de wagen afvalt (ja echt). Die blikken bier die ze uitdelen zijn er overigens niet maar een paar, nee dat gaat per 12-pack, zo kun je je hier als toeschouwer ook lekker een paar gratis biertjes genieten en ga je met een beetje geluk met een goede voorraad bier naar huis (wij wel in ieder geval). Na Cortejo gaat een aantal mensen (waaronder wij) naar huis voor een douche en ’n bodem voor de rest van de avond en dan is er een grote groep mensen die rechtstreeks, en helemaal onder het bier, doorgaat naar Recinto. Lekker fris.

Na 7 dagen iedere dag Queima te vieren heb ik samen met Lissa, haar broertje, Chris & Taylor besloten om de laatste avond niet te vieren maar een lang weekend door te brengen in Lissabon. Deze keer verbleef ik in een totaal ander deel van de stad dan vorige keer waardoor het bezoekje aan Lissabon ook direct heel anders was. Andere restaurantjes, uitzichtpunten, markten etc. Behalve deze kleine ‘nieuwe’ dingendie we tijdens dit weekend in Lissabon gezien hebben zijn we op zaterdag naar het Oceanário geweest. Dit mega aquarium net ietwat buiten het centrum van Lissabon huisvest honderden vogels, vissen, amfibieën, zoogdieren & planten. Na hier een paar uur rondgewandeld te hebben, hebben we Nemo gevonden (evenals alle andere vissen die in deze film te zien zijn) en was ik toch maar wat blij na het zien van de pinguïns en otters. Achteraf was het tijd voor Frozz, mijn dag kon niet meer stuk!

De zondagmiddag van ons verblijf in Lissabon stond ons nog iets moois te wachten, die middag zouden twee voetbalwedstijden namelijk bepalen wie de kampioen van Portugal zou worden, SL Benfica of Sporting CP. Beiden clubs komen uit Lissabon en deze wedstrijd zou om verschillende redenen voor nogal wat spanning zorgen (behalve dat er voorafgaand aan de wedstrijd slechts een verschil van 2 punten was tussen de twee, was er al eerder in het seizoen het een en ander voorgevallen waardoor het extra spannend was in Lissaon). We hebben nog geprobeerd kaartjes te krijgen om deze wedstrijd in Estádio da Luz te kunnen zien maar helaas waren deze op het laatste moment allemaal uitverkocht. Bij nader inzien zijn we hier maar wat blij mee geweest, Estádio da Luz is voor, tijdens en na de wedstrijd namelijk overladen vol geweest en vrijwel onmogelijk te bereiken. Op Avenida da Liberdade waren echter genoeg buitenbarretjes te vinden die de wedstrijd op grote schermen lieten zien. 99% van de supporters die in het centrum van Lissabon te vinden waren, waren overigens Benfica supporters. Het kijken van deze wedstrijd tussen ’n grote groep aan supporters was wel ontzettend leuk om mee te maken, vooral toen Benfica met 4-1 won en daarmee voor de 35e keer landskampioen werd. Voor even hebben we de vrolijke mensenmassa aanschouwt, totdat er toch wel wat veel vuurwerk en rotjes aan te pas kwamen, toen hebben we het voor gezien gehouden en zijn in het centrum van Lissabon gaan dineren.
Op maandagochtend vertrokken Chris en Taylor al vroeg naar het treinstation, Chris moest op tijd terug zijn in Coimbra en Taylor zou later die ochtend terug naar Canada vliegen, waardoor Lissa en ik samen overbleven (Ook Nico, Lissa’s broertje, was inmiddels al onderweg terug naar Brazilië). Aangezien Lissa en ik allebei vrij hebben op maandag(ochtend), hebben we die ochtend een paar uurtjes heerlijk op het terras van het zonnetje en een vers ontbijtje genoten. Om 14h00 vertrokken ook wij terug richting het Noorden en realiseerden we ons dat dit waarschijnlijk het laatste tripje in Portugal zou zijn waardoor we allebei toch wel stil waren.

Gelukkig was ons tripje naar Lissabon niet echt het laatste tripje dat we gaan maken voordat we naar huis gaan. Zoals ik eerder al zei vertrekken we over 7 dagen uit Coimbra maar ben ik vervolgens nog 16 dagen onderweg voordat ik daadwerkelijk thuis ben. Op zondag 19 juni vertrekken we naar Lissabon om hier onze laatste 2 dagen in Portugal door te brengen (deze stad verveelt niet, geloof me) waarna we met de nachtbus naar Madrid reizen. Vanuit Madrid reizen we later via Bilbao en San Sebastian door naar Bordeaux. In Bordeaux blijf ik vervolgens ’n weekje, ’n week die Lissa & Myriam al helemaal volgepland hebben met alles dat ze me gaan laten zien. Na deze langzame afsluiting van mijn Erasmus kom ik op 6 juli, samen met Lissa, naar huis. Het einde is nu dus echt in zicht maar gelukkig heb ik nog heel wat leuks op de planning sta voordat het echt zo ver is.

Beijo & fijne week allemaal,
Demy

p.s. Die stiptheid m.b.t. de tijd hier in Portugal gaat nog een probleem worden als ik straks weer in Nederland ben. Sinds ik in Portugal, en met twee Franse huisgenootjes, woon, heb ik er toch flink wat moeite mee om ergens op tijd te zijn. Gelukkig wordt dit hier ook nergens van me verwacht, als ik 20 minuten te laat ben, ben ik eigenlijk nog steeds te vroeg.Dus bij deze: jullie zijn gewaarschuwd