Óla a todos,

Zoals jullie weten heb ik nogal een feestweek achter de rug. Helaas is niet de hele week zo feestelijk verlopen als verwacht, maar dat mag de rest van de pret natuurlijk niet drukken. Voor nu zal ik eventjes bij het begin beginnen en zoals altijd zal ik waarschijnlijk het een en ander vergeten maar dat kan ook niet anders, vorige week is namelijk moeilijk in 'n paar honderd woorden samen te vatten.

Afgelopen woensdag, op Nena's 19e verjaardag, kwam Linds me na 5,5 week eindelijk bezoeken. Het vliegticket voor deze reis is al in juni vorig jaar geboekt en je kunt dus wel stellen dat we hier lang naar uitgekeken hebben. Na mijn Portugees examen diezelfde ochtend heb ik me moeten haasten om op tijd bij het treinstation te zijn. Op weg naar het station kwam het steeds sterker heersende Portugees kwartiertje opzetten en leek het erop dat ik veel te laat zou zijn. De NS van Portugal had echter hetzelfde probleem waardoor ik uiteindelijk nog een half uur op Linds moest wachten, gelukkig scheen het zonnetje en was dit dus geen probleem voor mij (alhoewel, ’n half uur op ’n moment als deze toch wel lang kan duren!).

Na de nodige knuffels, de kennismaking met mijn huisgenootjes en een goede lunch zijn Linds en ik een uurtje later de stad in gelopen en heb ik mijn best gedaan haar een rondleiding te geven door de bekendste straatjes van Coimbra, met de nodige pitstops bij de sangriabar en (naar zeggen) de beste pastelaria. Met onze honger en dorst gestild zijn we vervolgens doorgelopen naar Forum, een van de twee winkelcentra van de stad. Hier hebben we ons de rest van de avond vermaakt en net voor middernacht waren we terug thuis. Om middernacht was het feest, het was namelijk mijn 22e verjaardag!

Op de dag van mijn verjaardag hebben Linds en ik op ons dooie gemakje de toerist uitgehangen in Coimbra. Het was heerlijk weer en het zonnetje scheen waardoor het eigenlijk wel lekker was om de hele dag rond te lopen. Voor onze lunch hebben we het oudste gedeelte van de Universiteit van Coimbra bezocht en na de lunch hebben we een wandeling gemaakt door de botanische tuinen om vervolgens ook deze dag weer te eindigen in het winkelcentrum (deze keer Dolce Vita). Toen we later op de middag thuiskwamen, waren ook mijn huisgenootjes klaar met hun tentamens en hebben we de rest van het feest met z’n viertjes voortgezet. Myriam en Lissa hebben samen voor een apéro (Frans voor ‘n hapje, drankje en gezelligheid voorafgaand aan diner. Geniale uitvinding) gezorgd en toen deze op was, hebben we het feest voorgezet naar Arcada, een tapasrestaurant dat nog geen 5 minuten bij ons appartement vandaan ligt. Na het diner zijn we op stap geweest en hebben ik deze mooie dag met vrienden en klasgenootjes afgesloten.

Na twee heerlijke dagen in Coimbra zag het weer er de dag na mijn verjaardag iets minder rooskleurig uit waardoor ons plan om het strand te bezoeken in het water viel. Gelukkig is er, buiten luieren op het strand, nog ’n ding waar Linds en ik allebei heel erg van houden en dat is wijn. Nee grapje, of ja geen grapje maar daar heb ik het nu eventjes niet over, ik heb het over Frozz. Voor diegene die Frozz niet kennen (schaam je!), Frozz is een Nederlandse frozen yoghurt keten die o.a. een vestiging heeft in Maastricht, Linds en ik zijn hier kind aan huis en het gemis sinds ik in Portugal ben is dan ook groot. Buiten een aantal vestigingen in Nederland heeft Frozz ook één buitenlands filliaal, in Lissabon (als dat geen teken is) en wat nu beter te doen met je vrije vrijdagmiddag dan deze te bezoeken?! Met dit vooruitzicht in ons achterhoofd werd voor vrijdagnacht een hostel in Lissabon geboekt, dat vooral aan de volgende criteria voldoen: in de buurt van Frozz Lissabon.

Eenmaal aangekomen in Lissabon heeft het mij niet meer dan 10 minuten gekost om helemaal verliefd te worden op deze stad, liefde op het eerste gezicht. Dit gevoel werd gedurende de rest van mijn verblijf in Lissabon alleen maar versterkt, wat een machtig mooie stad is Lissabon, hier ga ik nog vaak komen!
Na ons bezoekje aan Frozz hebben we de rest van de middag de tijd genomen om Lissabon een beetje te verkennen en zijn we tot de conclusie gekomen dat je in deze stad op elke hoek van de straat een wijnbar kunt vinden (nog meer liefde) en na de kilometers die we die dag al gemaakt hadden besloten we tegen 8 uur dat het wel tijd was voor een bezoekje aan zo’n wijnbar. Twee wijntjes later was het tijd voor diner en besloten we typisch Lissabon’s te eten: sardientjes. Bij het bestellen van dit diner zijn we helaas vergeten te vragen in welke vorm deze vis geserveerd zou worden en bleek later dat het hele ding nog gefileerd moest worden, resultaat: een heel diner in complete stilte, volledig gefocust om het ontleden van onze sardientjes en het niet opeten van z’n graatjes. Na deze biologieklas hebben we nog genoten van heerlijk Italiaans ijs bij de overburen van ons hostel waarna we blij waren ons bed te zien.

Op zaterdagochtend waren we alweer vroeg uit de veren, deel 2 van het feest comité zou namelijk rond de middag in Lissabon arriveren en aan ons de taak om een leuk terrasje of plekje uit te zoeken waar we elkaar zouden ontmoeten. To be continued…

P.s. voor iedereen die zich nu zit te schamen omdat ie nog nooit Frozz geprobeerd heeft, zorg dat je als de wiedeweerga in Maastricht komt en ga in de Nieuwstraat een ijsje bij Peggy (of ’n andere vestiging van Frozz (www.frozz.com)) halen. Meer dan de moeite waard en ik ben nu al jaloers op je. Smakelijk!